ADEM

Hoe verwerf je kennis? Dat begint met waarnemen. Als je wat wil weten over vogels, begin dan om naar vogels te kijken en te luisteren. Zo ook met adem. Als je iets over adem wil weten, begin dan met het waarnemen van de ademhaling. Die is er altijd, zo lang je leeft. Observeer met al je zintuigen.

Vooraf aan alles is er leven, leven is de essentie van je bestaan. Ademen is leven. Waarnemen en observeren van het ademen geeft je inzichten in je leven. Er was een periode in het leven dat ik om 10 uur in de avond buiten onder een boom ging zitten in de eigen tuin, om te mediteren. Toen kwam ik erachter dat ik de teksten niet kon lezen in de perioden dat het donker was om die tijd. Maar de adem kon ik wel voelen en onderzoeken. Adem is altijd aanwezig, zelfs als het volkomen duister is. Zo werd het studieobject de ademhaling en later het denken dat in me plaats vond.

Laten we een begin maken: houd je je adem in op dit moment? Kun je de adem horen die door je in- en uitstroomt? Voel je de ademhaling en zo ja, waar voel je die? Of zoek je naar je adem en kun je die nergens vinden? (Bij de neusgaten met de mond gesloten is dan een geschikte plaats voor observatie). Hier begint de kennis over het ademen. Deze wordt uitgewerkt in wetenschappen die de adem betreffen.

*** *** ***

Meester D.K. geeft kort en krachtig aan hoe je als discipel je ademhaling kunt inschakelen in je bewustwordingsproces. (Witte Magie, regel 4, De wetenschap van de adem, pag. 111 – 114). Hij heeft het over diep ademen en verdeelt het proces in drie stadia.

1       De inademing komt uit het diepst van je wezen, vanuit je ziel. Hier stroomt een nieuwe levensenergie die je kracht geeft in je naar boven. Je kunt door oefening het leven in je voelen toenemen. Diep heeft ook een fysiek aspect: zowel de buik, de borst als de schouders doen erin mee. Op het levensniveau zie je dat elke inademing je weer energie geeft, vanuit een onzichtbare Bron.

2       Dan komt er een moment dat er noch inademing noch uitademing is, vaak het “inhouden van de adem” genoemd. Het moment tussen de in- en de uitademing. Een moment waarin de levenskrachten binnen in je stil zijn. De discipel leert bewust te blijven, zonder dat er activiteit van ademen is. Dit vereist een juiste scholing. Het je bewust worden dat er niks is.

In de Hatha-yoga en in de Arcane School wordt aangeleerd om een heel kort moment de adem hier vast te houden. In de Hatha-yoga om de disciplinering van de adem te beginnen, in de Arcane School om de toegang tot de essentie van het leven te ervaren. In dat moment is er stilte, door de aandacht te richten op het innerlijke, kun je uiteindelijk jezelf vinden.

3       De uitademing begint. Vanuit dat stille moment begint de adem naar buiten te stromen, de adem dient als vanzelf plaats te vinden. Je brengt de energie naar de omgeving, je drukt je uit, je gehele wezen stroomt mee naar buiten, de geur van je innerlijk, de energie, de levenskrachten, het ritme. Wat je bent doordrenkt je uitademing.

Waar ik als Yogi nog een vierde stadium aan wil toevoegen: de pauze na de uitademing. Het meest ontspannen moment in de gehele cyclus. Zoals het kloppende hart korte momenten heeft van rust, zo is er in de ademhaling een moment na de uitademing waarin er geen adem beweging is. Die pauzen van hart en longen zijn zeer gezond makend.  

Dan kun je aan het gehele proces van het ademhalen bewuster worden van   je leven, op dit moment. Is je adem een ritme of een chaos, is er veel spanning in je die het ademen belemmert? Piept de adem, schuurt de adem door je keel of zijn er klanken die meekomen met de adem die je zelf maakt? Is elke inademing veel langer dan de uitademing? Of andersom? Het waarnemen van de adem is het waarnemen van het leven. Waarnemen is het begin van alle zelfkennis.

         Nog iets over de symboliek van het ademen. Het ritme van ademen toont iets over het ritme als basis van het leven. In en uit moeten elkaar opvolgen, nooit twee of meer inademingen achter elkaar zonder uitademing. Adem verbindt alle mensen, we ademen allemaal en dan is het belangrijk de eenheid van alle mensen te zien. En de lucht zo zuiver mogelijk te houden. Als de adem definitief stopt is het leven ten einde. De adem heeft je steeds in leven gehouden, gedragen, gevoed, of is het beter om te zeggen, dat de adem je leven is.?

Tot slot spreek ik mijn enorme waardering uit voor al die mensen die met de adem grote moeilijkheden hebben en vaak moeten strijden om lucht te krijgen. De strijd om te leven!